Θεά είσαι!!!

Κάποτε διάβασα μια φράση. Δε θυμάμαι ποιος την είπε και που την είδα αλλά θυμάμαι με ακρίβεια αυτό που έλεγε: «Πίσω από κάθε ανασφαλή γυναίκα, κρύβεται ένας άντρας που την έκανε να νιώθει έτσι». Σαν γυναίκα αντιλαμβάνομαι απόλυτα την αλήθεια αυτής της πρότασης.

Η γυναίκα είναι ακουστικός τύπος. Αυτό που βλέπει την εντυπωσιάζει αλλά δεν της αρκεί. Θέλει να ακούει για να επιβεβαιώνεται, να χαίρεται, να αισθάνεται καλύτερα. Αν δε, αυτά έρχονται δια στόματος αγαπητικού, τότε το όλο πράγμα αποθεώνεται.

Βλέπω κοπέλες που είναι αντικειμενικά θεές, κοπέλες που τις κοιτάς και τις χαζεύεις ακόμα κι εσύ που είσαι γυναίκα. Και όμως πολλές από αυτές αισθάνονται πολύ άσχημα με τον εαυτό τους. Είτε γιατί μπορεί να απορρίφθηκαν από το αντικείμενο του πόθου τους, είτε γιατί μπορεί να έτυχαν κακής μεταχείρισης από αυτό, είτε γιατί μπορεί απλά να ήταν παραμελημένες μέσα σε μια σχέση. Και πιστέψτε με είναι πάρα πολλές αυτές οι κοπέλες, δυστυχώς.

Από την άλλη μεριά, βλέπω κοπέλες που εμφανισιακά δεν έχουν καμιά σχέση με μια ωραία ή εντυπωσιακή γυναίκα αλλά η αυτοπεποίθηση τους είναι εκτοξευμένη τόσο ψηλά που δεν μπορεί να πέσει με τίποτα. Αν έχουν δίπλα τους έναν άνθρωπο που τις κάνει να αισθάνονται έτσι (γιατί πολύ απλά γι’ αυτόν είναι τέλειες) τότε είναι φυσικό να τα έχουν καλά με τον εαυτό τους.

Μπορεί το «νινί να σέρνει καράβι» αλλά και το καράβι πρέπει να πηγαίνει πού και πού όμορφες τσάρκες το νινί χωρίς να σέρνεται για να παραμείνει ευχαριστημένο. Μια γυναίκα που δεν της κάνεις κομπλιμέντα, που δεν την κάνεις να αισθάνεται όμορφη, που δεν την κάνεις να αισθάνεται ξεχωριστή, θα είναι δυστυχισμένη μέσα στην ανασφάλεια της. Και να είσαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή θα φύγει και θα ψάξει κάποιον άλλο να της λέει αυτά που εσύ αμέλησες.

Όπως βλέπετε λοιπόν ούτε ο καθρέφτης, ούτε οι φίλοι, ούτε τα τριγύρω βλέμματα είναι ικανά να ανεβάσουν την αυτοπεποίθηση μιας γυναίκας περισσότερο απ’ όσο ο άνθρωπος που είναι ερωτευμένη και αγαπάει. Γιατί σε αυτόν θέλει να αρέσει, αυτός θέλει να τη γουστάρει και αυτός θέλει να τη θαυμάζει και να τη θεωρεί την ωραιότερη γυναίκα του κόσμου.. κι ας μην είναι!!!

Πάει ο παλιός ο χρόνος..

Ήρθε, έμεινε και έφυγε. Το 2011 αποτελεί πλέον παρελθόν και κατά ένα περίεργο λόγο οι περισσότεροι γύρω μου έχουν μόνο αρνητικά να πουν γι’ αυτό το έτος. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που περίμεναν με μεγάλη ανυπομονησία να ξεκουμπιστεί. Ήταν όντως δύσκολο, δε λέω, για’ μένα όμως δεν ήταν και τόσο άσχημο. Πέρασα καλά και υπήρξαν και περιπτώσεις που πέρασα ακόμα καλύτερα. Φυσικά οι άσχημες στιγμές δεν έλειψαν, όμως υπάρχει χρονιά που να μην είχε έστω και ελάχιστες κακές στιγμές? Όλοι έχουμε τα πάνω μας και τα κάτω μας. Απλά άλλες φορές είναι πιο έντονα και άλλες λιγότερο.

Η χρονιά αυτή λοιπόν για’ μένα ήταν καλή. Είχε έρωτα, αγάπη, διασκέδαση και είχε μια νέα παρέα που χάρισε πολλές όμορφες στιγμές. Είχε δουλειά, είχε εκπλήρωση στόχων και δημιουργία νέων προς εκπλήρωση. Είχε βέβαια και άτυχες στιγμές. Είχε απώλειες, είχε πόνο και απογοήτευση. Αυτά όμως υπάρχουν πάντα για να μας δοκιμάζουν και να μας κάνουν δυνατότερους και πιο προσεκτικούς στις επιλογές και στις κινήσεις μας.

Δεν ξέρω πως θα είναι το 2012. Από πολλούς προβλέπεται δυσοίωνο. Δεν θα καθίσω να σκεφτώ πως θα ήθελα να είναι. Προτιμώ να έρχονται τα πράγματα από μόνα τους και απλά να ακολουθώ. Θα ήθελα να είναι σαφώς καλύτερο από το ’11 αλλά αν είναι τα πράγματα να χειροτερεύουν η ευχή μου είναι, να είναι τουλάχιστον όπως ακριβώς το ’11. Δεν θα με χαλούσε κιόλας.

Καλή χρονιά να έχουμε λοιπόν!!!