Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Περνάει καιρός πλέον από τις τελευταίες φορές που γράφω στο μπλογκ αυτό και δε μου αρέσει. Θα'θελα να γράφω πιο συχνά αλλά είμαι δειλή. Θύμα λογοκρισίας πολλές φορές. Και κουράζομαι πραγματικά κάθε φορά να αναλύω και να δικαιολογώ τους λόγους που γράφω κάτι και γιατί τα λέω. Παρ' όλ' αυτά αποφάσισα να ξεφύγω λίγο από τη δειλία μου και να αρχίσω και πάλι το γράψιμο.

Είναι ένας τρόπος που ανέκαθεν με έκανε να νιώθω πιο ελεύθερη και να εκτονώνομαι. Από μικρή έγραφα πολύ, έγραφα και γέμιζα τετράδια, μπλοκ, σημειωματάρια.. Και μετά τα πετούσα. Δε μου ήταν απαραίτητο να τα ξανά διαβάζω, μου αρκούσε απλά να τα γράφω. Μέχρι και στις ώρες του μαθήματος στο σχολείο εγώ έγραφα.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν την έχω δει ούτε συγγραφέας ούτε Κάρι Μπράτσω, απλά κάνω αυτό που από μικρή μ'έκανε να νιώθω καλά. Απλώς τώρα το μοιράζομαι και βλέπω πως είναι πολλοί εκεί έξω που το στηρίζουν και νιώθουν έτσι.

Σας συμβουλεύω να αρχίσετε το γράψιμο και θα δείτε πως πέρα από την εκτόνωση που θα νιώσετε ίσως ανακαλύψετε καλύτερα και τον εαυτό σας. Εγώ μόλις ξανά ξεκίνησα και θα τα πούμε πολύ πολύ σύντομα. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου