Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

14 Φλεβάρη

Να'τη πάλι αυτή η μέρα. Να'τος πάλι μπροστά μας ο Βαλεντίνος. Κόκκινος, κόκκινος και εορταστικός που και να μη θέλεις να τον δεις, κάνει μπαμ. Και μαζί του κάνουν μπαμ και χιλιάδες εκρήξεις σκέψης στο κεφάλι σου. "Θέε μου τι γιορτή, τη σιχαίνομαι", "Τι δώρο να πάρω?", "Θα μας τα πρήξουν πάλι με τα μπαλόνια", "Εγώ δεν έχω κανέναν να γιορτάσω".. Και μαζί με όλα αυτά έχεις και τον Νίνο να ακούγεται παντού όλη τη μέρα. Αλλά πείτε μου, ποιός βαριέται να ακούει τον Νίνο;

Είναι μια γιορτή όπως χιλιάδες γιορτές. ΟΚ μπορεί να μην είναι μια αληθινή γιορτή, αλλά αν μη τι άλλο είναι μια χαρούμενη μέρα. Είτε είσαι ερωτευμένος είτε όχι είναι όμορφο να βγαίνεις έξω και να υπάρχει χρώμα και εορταστική διάθεση. Μην τρελαίνεστε. Δεν είπε κανένας πως πρέπει να γιορτάσεις, ούτε πως πρέπει να έχεις σχέση. Απλά διασκέδασε το.

Δεν είμαι από τους ανθρώπους που πήραν ποτέ δώρο αυτή τη μέρα ή που είπαν χρόνια πολλά. Δεν είμαι από αυτούς που βγήκαν στα εστιατόρια με γκουρμέ μενού και γλυκά σε σχήμα καρδιάς να ανταλλάξουν δώρα και φιλιά με το άλλο τους μισό. Όμως δε θα κράξω και αυτούς που το κάνουν. Ας είναι και μια μέρα πιο ξεχωριστή από τις άλλες. Δε θα πάθουμε και τίποτα, γιατί είναι ωραίο να υπάρχει αγάπη. Και εννοείται πως δε θα τη δείξεις αυτή τη μέρα, γιατί θα τη δείχνεις κάθε μέρα. Αλλά η αγάπη είναι η ζωή μας όλη, είναι κινητήριος δύναμη για τα πάντα. Ας υπάρχει και μια μέρα προς τιμήν της.

Σήμερα, την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, δεν πήρα δώρο. Δε θα πω στο αγόρι μου χρόνια πολλά, ούτε φυσικά περιμένω απ'αυτόν να μου πει. Δε θα βγω να γιορτάσω τον έρωτα μου, αλλά δε θα κάτσω σαν το Γκρινιάρη να λέω "Μου τη δίνει ο Βαλεντίνος. Μου τη δίνει αυτή η μέρα". Ας είμαστε και μια μέρα λιγότερο μίζεροι, δε θα πάθουμε τίποτα!