Ευτυχισμένος.. ?

Καιρό είχα να μπω εδώ μέσα και όπως πάντα δεν βλέπω καθόλου κίνηση… 
Παρ’όλα αυτά έχω θεματάκι να ασχοληθώ σήμερα και αυτό είναι η σκόπιμη αποφυγή της ευτυχίας μας.
Ακόμα δεν έχω καταλάβει το λόγο, αλλά προσπαθούμε πολύ τελικά να είμαστε δυστυχισμένοι. Και δεν είναι χαζό αυτό που λέω, πραγματικά συμβαίνει. Αλλιώς δεν εξηγείται ότι έχουμε στα πόδια μας τόσο σημαντικά πράγματα και όμως δεν τα βλέπουμε. Ή μάλλον δεν θέλουμε να τα δούμε. Ξέρουμε καλά ποια είναι αυτά και τι είναι αλλά τα αποφεύγουμε. Εθελοτυφλούμε και αντί να βρίσουμε τον εαυτό μας και να τον συνεφέρουμε με κάθε τρόπο που είναι αίτιος όλης αυτής της κατάστασης εμείς ρίχνουμε πάντα τις ευθύνες στους άλλους. Οι άλλοι φταίνε που δεν μας θέλουν και όχι εμείς που τους δίνουμε και αξία. Οι άλλοι φταίνε που δεν μας φέρονται καλά και όχι εμείς που ενώ το βλέπουμε δεν έχουμε την αξιοπρέπεια να παλέψουμε για τον εαυτό μας…
Δυστυχώς και εγώ σ’ αυτή την κατηγορία ανήκω και όσο περνάει ο καιρός το καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Προσπαθώ μήνες, χρόνια να πείσω τον εαυτό μου πως αυτοί με τους οποίους ασχολούμαι είναι οι κατάλληλοι για’ μένα. Προβάλλω στο μυαλό μου μια ταινία με ότι καλό μπορώ να σκεφτώ απ’ όσα μου έχουν δώσει έχοντας κόψει στο μοντάζ όλους τους πόνους που έχω περάσει (οι οποίοι εδώ που τα λέμε αν μαζευτούν φτιάχνουν σαπουνόπερα χρόνων ) χωρίς να βλέπω ή μάλλον να θέλω να δω πόσο καλύτερα θα ήμουν αν όλο αυτό τον καιρό κοιτούσα κ λίγο παραπέρα. Αν δηλαδή κοιτούσα τι έχω στα πόδια μου και όχι στο μυαλό μου.
Δεν ξέρω αν θα καταφέρω ποτέ να το κάνω αυτό. Είμαι αθεράπευτα ηλίθια στον έρωτα για να φερθώ μια φορά λογικά και να περάσω καλά, αλλά τον τελευταίο καιρό νιώθω πως αρχίζω να βρίσκω μια ισορροπία στα πράγματα που πρέπει να δίνω βάση. Ίσως και όλο αυτό να το λέω για να το ακούσω η ίδια και να το πιστέψω, όμως μόνο που το παραδέχομαι είναι ένα καλό βήμα... και όπως έγραψε και ο Φοίβος "Όλα τα ωραία στη ζωή τα'χα μπροστά μου μα δεν τα'χα δει, ήταν τριγύρω μου παντού και όμως τι κρίμα εγώ κοίταζα αλλού..." Ας κοιτάξουμε και μια φορά εκεί, δεν θα πάθουμε τίποτα.